Een onderzoek uitgevoerd in 2020 heeft zich verdiept in de correlatie tussen Vitamine D en parodontitis. Het primaire doel was om de associatie tussen vitamine D waarden en parodontitis te onderzoeken. Het secundaire doel was om de invloed van vitamine D supplementen bij niet-chirurgische parodontale behandeling te beoordelen.
Vitamine D is een in vet oplosbaar hormoon dat voornamelijk wordt verkregen door blootstelling aan zonlicht. Daarnaast kan Vitamine D uit voeding en voedingssupplementen worden gehaald. Vitamine D moet verschillende processen in je lichaam doorlopen voordat je lichaam het kan gebruiken. De eerste transformatie vindt plaats in de lever. Hier zet je lichaam vitamine D om in een chemische stof die bekend staat als 25-hydroxyvitamine D, ook wel calcidiol genoemd. De 25-hydroxy vitamine D-test is de beste manier om de vitamine D waarde te controleren. De hoeveelheid 25-hydroxyvitamine D in het bloed is een goede indicatie van hoeveel vitamine D het lichaam heeft. De test kan bepalen of de vitamine D waarde te hoog of te laag is. De test staat ook bekend als de 25-OH vitamine D-test en de calcidiol 25-hydroxycholecalcifoerol-test.
Vitamine D is een universele term die wordt gebruikt om de verbinding te beschrijven die de biologische activiteit van cholecalciferol vertoont (vitamine D3). Deze vitamine is een sleutelfactor voor de regulatie van calciumfosfaathomeostase en het mineraalbotmetabolisme. Het kan een belangrijke indicator zijn van osteoporose (botzwakte) en rachitis (botmisvorming).
Parodontitis is een complexe polymicrobiële ziekte die wordt veroorzaakt door een onevenwichtige interactie tussen de orale microbiële en de individuele ontstekingsreactie. Het begin van deze pandemische niet-overdraagbare ziekte wordt gekenmerkt door tandvleesontsteking (gingivitis). De progressie resulteert in verlies van de ondersteunende weefsels van de tanden en indien onbehandeld, uiteindelijk leidt tot tandverlies.
Dit onderzoek heeft de vitamine D waarden van parodontitispatiënten in vergelijking met niet-parodontitis patiënten onderzocht. Ook is onderzocht wat de invloed van vitamine D supplementen bij niet-chirurgische parodontale behandeling is.
Zestien artikelen werden opgenomen in dit onderzoek. Waarvan veertien case-controle onderzoeken en twee interventie onderzoeken. Deze onderzoeken rapporteerden allemaal de waarden van 25-hydroxyvitamine D.
Vergeleken met de gezonde controlegroep waren de 25-hydroxyvitamin D waarden significant lager bij chronische parodontitis patiënten (gepoolde MD = −6,80, 95% BI: −10,59 tot −3,02). Speekselniveaus van 25-hydroxyvitamin D toonden geen verschillen tussen beide groepen. Vanwege het lage aantal studies, waren conclusies over agressieve parodontitis en het effect van vitamine D-supplementen na niet-chirurgische parodontale behandeling niet toe te schrijven. Om het effect van vitamine D-supplementen, en de biologische mechanismen die vitamine D verbinden met het parodontium aan te tonen zijn verdere onderzoeken nodig.
Over het algemeen ondersteunen de resultaten van deze systematische review een verband tussen 25-hydroxyvitamin D waarde en chronische parodontitis. Dat wil zeggen, patiënten met de diagnose chronische parodontitis presenteerden een lagere 25-hydroxyvitamin D waarde dan parodontale gezonde patiënten. Deze resultaten zijn klinisch relevant gezien de cruciale rol van vitamine D in botonderhoud en in het immuunsysteem
Het effect van vitamine D suppletie als aanvulling op niet-chirurgische parodontale behandeling blijft onduidelijk vanwege het tekort van beschikbare onderzoeken.
Bron: Vitamin D and Periodontitis: A Systematic Review and Meta-Analysis